-
1 oblige
zorunda birakmak, zorlamak; lütufta bulunmak, lütfetmek, iyilikte bulunmak, minnettar birakmak -
2 милость
merhamet* * *жlütuf (- tfu); ihsan; atıfet; inayet; merhamet ( сострадание)оказа́ть ми́лость кому-л. — lütufta bulunmak
осы́пать ми́лостями кого-л. — ihsanlara garketmek
мне ничье́й ми́лости не на́до — kimseden atıfet istemiyorum; kimsenin ihsanına muhtaç değilim
-
3 Gefallen
2.; ( Gefälligkeit) iyilik, lütuf;jdm einen \Gefallen tun birine iyilik etmek [o yapmak], birine lütufta bulunmak